Puidemos disfrutar da arte no Museo de Pontevedra da man de dúas guías de excepción: Gabriela Chao e Luis García, quen fixeron dos nosos alumnos as delicias a través das súas explicacións; e iso que foron case dúas horas no museo. estivemos na sala Transfer, no edificio Sarmiento, do século XVII , nas salas de Sargadelos, nas de arqueoloxía, etc.
Disfrutamos co tesouro de Caldas, nin máis nin menos que trinta kilos de ouro puro que se atopou no ano 1940; recreamos as meniñas dos nosos ollos coas miniaturas que se pintaban a pincel e que eran famosas porque as portaban as persoas defuntas, pasámolo pipa coa pintura de autores como Avendaño e as súas paisaxes de inverno, os agricultores; estivemos na sala dos pintores apodados a Xeración doliente, porque a mayoría morreron antes dos trinta anos e que xa estaban experimentando con novas técnicas pictóricas: Gozamos con Bahamaonde, coa obra de Ovidio Murguía( fillo da nosa ilustre Rosalía de Castro e de Manuel Murguía e cuxos cadros decorabn os salóns que pertenceron ao político liberal Montero Ríos, amigo íntimo do matrimonio Murguía Castro; miramos a sala dedicada a Manuel Quiroga, quen estudou a base de becas( curiosidade que marcou aos rapaces9 e que, en París conseguiu un título honorífico, sendo moi xeven, como violinsta, Contoúsenos que chegou a ter tanta fama a nivel internacional que chegou a dar concertos en New York e que, incluso, chegou a ter un perfume pero, o destino, ás veces caprichoso, truncou a vida do noso músico . Un atropelo por un camión fixo que, inhabilitado por partir o brazo co que tocaba, fixese que desenvolverá outra arte aínda descoñecida: a pintura.
Paramos na sala de Castelao) malia que estaba en obras) onde os nosos rapaces demostraron canto sabían do noso polifacético autor. Chamoulles a atención o dato sobre a altura de Castelao: dous metros!!
contemplamos obras de autores coñecidos coma Manuel Colmeiro, Narciso Perez Rey, Arturo Souto e rematamos a nosa viaxe polas entrañas do museo na sala de arte máis vanguardista.
Logo da nosa visita, agardaba por nós Raquel, guía do concello de Pontevedra, na praza da Ferrería e con quen disfrutamos dun percorrido polo casco vello da cidade a sa súas rúas máis emblemáticas. Paseamos polas súas prazas e rincóns máis fermosos ; zonas que son testemuña indiscutible do esplendor da cidade medieval, cando aínda a cidade estaba ligada ao mar, una cidade monumental chea de casa nobles blasonadas, con fermosos soportáis, cruceiros magníficos, fontes artísticas, e , como no, parada obrigada na Praza da Peregrina. Prazas como a da ferrería que, xunto coa praza da Estrela e a Praza de Ourense constitúen un lugar de encontró para os pontevedreses.
Na Praza de Ourense alucinamos co convento de San Francisco, na Praza da Estrela coa Casa das caras , na prza da Leña do cruceiro que está ubicado no propio centro da praza; e na praza da Verdura da fábrica da luz, dato que xustifica que foi Pontevedra a primeira cidade en contar con ese servizo.
Na praza de Méndez Núñez tiraron máis dunha foto coa estatua do ilustre creador do Esperpento Ramón María del Valla Inclán e rematamos diante da Peregrina onde tamén se nos contou, dada a proximidade do entroido, da importancia do loro Ravachol.
Disfrutamos logo dun máis ca merecido tempo de lecer e para xantar e reponer forzas para acabar a nosa viaxe visitando a fermosa vila mariñeira de Combarro.
